Najważniejsze kompetencje przyszłości
Jakie są najważniejsze kompetencje przyszłości? To pytanie nabiera szczególnego znaczenia w obliczu globalnej recesji gospodarczej spowodowanej COVID-19, która pogłębia istniejące nierówności na światowych rynkach pracy.
Pandemia wstrząsnęła naszymi systemami socjalnymi i zakłóciła działalność w każdym sektorze biznesu. Zahamowała wzrost zatrudnienia, który był wynikiem konsekwentnych wysiłków od czasu globalnego kryzysu finansowego sprzed dekady.
Pojawiające się technologie istotnie przekształcają rynki pracy, a ta tendencja uległa przyspieszeniu wraz z nadejściem nowej recesji. Coraz częściej zadawane są pytania o przyszłość pracy.
Miliony pracowników na całym świecie borykają się z dużą niepewnością zatrudnienia. Dane International Labour Organization pokazały, że w pierwszej połowie 2020 roku bezrobocie wzrosło średnio do 6,6%. Szacowana utrata godzin pracy odpowiada 495 milionom miejsc pracy.
Pandemia COVID-19 będzie miała trwały efekt na kompetencje przyszłości
Pandemia COVID-19 przyspieszyła nadejście „pracy przyszłości”. Badanie Future of Jobs pokazuje, że 50 proc. pracodawców przyspieszy automatyzację pracy. Ponad 80 proc. planuje rozszerzyć cyfryzację swoich procesów pracy. Oznacza to, że niektóre utracone miejsca pracy nigdy nie wrócą. Te, które się pojawią, będą wymagać zupełnie nowych sposobów pracy i nowych umiejętności.
Automatyzacja i rynek pracy
Raport Future of Jobs przewiduje, że do roku 2025 godziny pracy maszyn i ludzi zrównają się. Około 85 milionów ról zostanie zastąpionych przez automatyzację, głównie w ramach prac ręcznych lub powtarzalnych, obejmujących zarówno zadania fizyczne, jak i umysłowe. Jednakże automatyzacja przyniesie także nowe możliwości zatrudnienia.
Nowe miejsca pracy i kompetencje
Pomimo zintensyfikowanych zakłóceń w zatrudnieniu, raport przewiduje, że do 2025 roku powstanie 97 milionów nowych miejsc pracy. Najbardziej pożądane role na przyszłych rynkach pracy obejmują analityków danych i naukowców, specjalistów w zakresie sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego, inżynierów robotyki, inżynierów oprogramowania, twórców aplikacji, specjalistów ds. transformacji cyfrowej, analityków ds. bezpieczeństwa informacji i specjalistów ds. Internetu Rzeczy (IoT).
Najbardziej pożądane kompetencje przyszłości
Do 2025 roku firmy spodziewają się zastąpić około 6% swojej siły roboczej. Jeden na dwóch pracowników będzie potrzebował przekwalifikowania, a ci, którzy pozostaną na swoich stanowiskach, będą musieli zaktualizować 40% swoich umiejętności, aby dostosować się do zmieniającego się rynku pracy. Najbardziej pożądane umiejętności przyszłości to połączenie umiejętności twardych i miękkich, takich jak odporność, tolerancja na stres i elastyczność. Przewiduje się, że przekwalifikowanie jednego pracownika na nowe role zajmie od trzech tygodni do pięciu miesięcy.
Mamy jednak możliwość wspólnie skorzystać z tych trudnych czasów. Dekady badań dowiodły, że najcenniejszym aktywem każdego biznesu czy organizacji jest kapitał ludzki. Już w tej chwili, przedsiębiorstwom na całym świecie brakuje odpowiednich umiejętności dla „ról przyszłości” i ponoszą one inwestycje w podnoszenie kwalifikacji oraz przekwalifikowanie swojej siły roboczej.
Inwestycje w kapitał ludzki
Organizacje przewidują, że do 2025 roku przeszkolą 70% swoich pracowników, aby zapewnić ich płynne przejście do zawodów przyszłości. Najbardziej pożądane umiejętności przyszłości będą obejmować pracę z ludźmi, umiejętności rozwiązywania problemów i samozarządzania. Są to np.: odporność, tolerancja na stres i elastyczność.
Wzrost wymagań w odniesieniu do umiejętności samo-zarządzania jest oczywisty. Pracownicy napotykają szereg presji, aby dostosować się do nowych- bardziej cyfrowych- sposobów pracy. Przewiduje się, że przekwalifikowanie jednego pracownika na role przyszłości będzie wymagało czasu od trzech tygodni do pięciu miesięcy. Pracodawcy oczekują zwrotu z inwestycji w programy dokształcania i przekwalifikowania pracowników w ciągu zaledwie jednego roku.
Także rządy i instytucje publiczne będą musiały zaangażować się w aktualizację oraz finansowanie stosownej edukacji i systemów szkoleniowych, a także zapewnić adekwatne sieci bezpieczeństwa dla zwalnianych pracowników.
Źródło: World Economic Forum
